Sociaal Vietnam
Door: Avelien Willekes
Blijf op de hoogte en volg Avelien Willekes
18 Februari 2014 | Vietnam, Da Nang
De Vietnamesen zijn erg sociaal.Ze leven veel in familieverband: grootouders, ouders en kinderen, kleinkinderen. Als je als meisje trouwt ( en dat hoor je zo omstreeks je 24 ste jaar te doen) ga je vaak eerst bij de ouders van je man inwonen. Bruiloften zijn ook grootse gebeurtenissen, in iedere grote winkelstraat kom je wel 2 winkels met bruidskleding tegen!! Twee kinderen is geoorloofd, ze praten er niet over, maar bij een derde wordt je op het matje geroepen of/en krijg je een boete.
Hier in Da Nang komen zeer weinig toeristen, zodat wij als blonde europeanen een kleine attractie zijn. We worden nagekeken, nagewezen, en de kinderen willen ons aanraken.Vanmorgen waren we op een schooltje in een klas van 4 en 5 jarigen, en het meisje dat naast me zat wilde steeds mijn haar voelen en erdoor heen " rossen" ( nou, aan mijn kapsel kun je niets bederven) en mijn huid voelen.Het nadeel is dat als we ergens wandelen er steeds geroepen wordt " taxi, taxi", want wandelen doe je als vietnamees niet als het niet nodig is. Ik woon midden in de stad en ,s morgens om 4 uur komt de continue dreun van scooters (motorbikes) op gang.Ongelooflijk zoveel, ik vind het prachtig om te zien hoe ze langs en om elkaar heen rijden. Stoplichten zijn er bijna niet in deze grote stad en op kruispunten mindert iedereen een beetje gas en slingert om elkaar heen. De kleding die ze aan hebben is soms wel verbazingwekkend voor ons. Mondkapjes die mond en neus bedekken, capuchons, handschoenen en lange mouwen. Zelfs jassen, met extra flappen aan de mouwen ,die de handen bedekken. En dit alles dat je huid niet bruin wordt. Blanke huid is het schoonheidsideaal.Kun je je ook voorstellen dat het strand helemaal niet populair is hier.En dat alles bij een mooie temperatuur van 20 graden.
Sneeuw en ijs kennen ze natuurlijk niet en over de winterspelen wordt niet gesproken. Blij dat jullie me een beetje op de hoogte houden, stapels goud, zilver en brons! Als ik hier trouwens geld pin ben ik wel miljonair. 2 miljoen dong is ongeveer 70 euro. Ik ben soms eerst de nullen aan het tellen die op het biljet staan voor ik het uit geef. De biljetten van 10.000 en 100.000 dong zijn allebei groen.!
Eten is hier belangrijk .Dat doen ze natuurlijk thuis maar ook op straat.Overal kleine karretjes met eterij of eettentjes. Ongelooflijk, zoveel.En natuurlijk met stokjes. Hier in het guesthouse eet ik ook zoveel mogelijk met stokjes , want we zijn inmiddels al op de lunch geweest bij een vietnamese familie en we zijn uitgenodigd door Viet om daar binnenkort te lunchen, en dan zal je wel moeten, want bestek is er echt niet. ook in de keuken hier in het guesthouse worden uitsluitend (grotere) eetstokjes gebruikt
Het eten is heerlijk.Speciaal voor jou, Titia: Bij alle maaltijden veel exotisch fruit: dragonfruit(knalroze schil , wit van binnen met zwarte pitjes), doerian (olijfgroene, stekelige vrucht), mangosteen (kastanje-achtige schil, heerlijk zoet van smaak), papaya,rambutan,mango.
Veel groenten: veel chinese koolsoorten, meerdere soorten paksoi, japanse komkommer,soort courgette, koolrabi, sla, okra, ui, pepertjes, spinaziesoorten, tomaat, mint, lemongrass, iets wat op chrysantenblaadjes lijkt,selderij, green delight enz . Alles gaat in de wok of kort in het hete water (hotpot).Er komen verschillende sausjes overheen die ik niet nader kan benoemen. Sommige komen uit een potje, andere kopen ze vers op de markt in een plastic zakje. Altijd met rijst, noedels of iets wat er op lijkt.Dikke, dunne sliertjes, plakken . Met stukjes vis, vlees, kip, tofu. Dat laatste eten we geregeld door de gerechten, samen met vlees of vis.
Afgelopen weekend zijn we in Da Nang gebleven. Zaterdag naar de "Marblemountains" geweest: bergen waar marmer uit gehaald wordt voor reusachtige beelden (veel boeddha,s en draken), bovendien tempel en grotten met vereringen.
Zondag was het mooi zonnig weer en zijn we naar het strand geweest. Aan het eind van de middag een restaurantje opgezocht. We zaten klaarblijkelijk niet op het toeristische gedeelte, want bij de ene begon de karaoke en bij de andere geen menukaart.Maar wat was de bedoeling: grote bakken met zuurstofrijk water stonden aan de zijkant. Je moest je vis(sen) hier uitzoeken die je wilde eten. Die kreeg je dan op een grote schaal aan tafel.Een grote spiritusbrander en een pan met water werd gebracht. Evenals een grote schaal met rauwe groenten en verse kruiden.
Degenen die mij een beetje kennen, snappen het al, ik keek vol belangstelling , maar op afstand,naar die levende vissen die in de pan moesten. En ja hoor, een levende gamba wilde de pan niet in en sprong op de grond. Een meisje dat rondliep moest om mijn kreet lachen, evenals mijn disgenoten! Slap van de lach waren ze. Ik ook, maar inmiddels stond mijn stoel een halve meter achteruit. Het meisje schoof nog een paar visjes de pan in, en ja hoor , eentje sprong tegen het deksel aan die omhoog vloog.
Een beetje Lauweroog, maar dan anders." Same, same, but different" zeggen ze hier.
Als het een beetje lukt willen we volgend weekend een korte kookcursus volgen in Hoi-An, een plaats 40 km verder op.
Afgelopen week zijn we 1 dag naar een weeshuis geweest met kinderen van 5-18 jaar om Engelse les te geven. Of ik daar nu zo nuttig werk doe, weet ik niet, maar het alfabet en diernamen moet lukken. Ben ook een avond naar "Englisch pub " geweest. Maar dat was wat mij betreft eenmalig. Studenten die Engelse conversatie moeten oefen. We kregen van de leerkracht om de beurt de opdracht om iets op zijn papier aan te wijzen, en dan moest je dat in het engels omschrijven. Daarna in kleine groepjes gesprekken voeren met elkaar. Dat was leuk. Het schoollokaal is kaal met groene muren en bruine bankjes . Dan zijn wij toch wel een beetje verwend.
Genoeg avonturen beleefd dus deze week.
Bedankt voor jullie reacties, vind het erg leuk om te horen hoe het met jullie gaat, tot de volgende keer.
Hier in Da Nang komen zeer weinig toeristen, zodat wij als blonde europeanen een kleine attractie zijn. We worden nagekeken, nagewezen, en de kinderen willen ons aanraken.Vanmorgen waren we op een schooltje in een klas van 4 en 5 jarigen, en het meisje dat naast me zat wilde steeds mijn haar voelen en erdoor heen " rossen" ( nou, aan mijn kapsel kun je niets bederven) en mijn huid voelen.Het nadeel is dat als we ergens wandelen er steeds geroepen wordt " taxi, taxi", want wandelen doe je als vietnamees niet als het niet nodig is. Ik woon midden in de stad en ,s morgens om 4 uur komt de continue dreun van scooters (motorbikes) op gang.Ongelooflijk zoveel, ik vind het prachtig om te zien hoe ze langs en om elkaar heen rijden. Stoplichten zijn er bijna niet in deze grote stad en op kruispunten mindert iedereen een beetje gas en slingert om elkaar heen. De kleding die ze aan hebben is soms wel verbazingwekkend voor ons. Mondkapjes die mond en neus bedekken, capuchons, handschoenen en lange mouwen. Zelfs jassen, met extra flappen aan de mouwen ,die de handen bedekken. En dit alles dat je huid niet bruin wordt. Blanke huid is het schoonheidsideaal.Kun je je ook voorstellen dat het strand helemaal niet populair is hier.En dat alles bij een mooie temperatuur van 20 graden.
Sneeuw en ijs kennen ze natuurlijk niet en over de winterspelen wordt niet gesproken. Blij dat jullie me een beetje op de hoogte houden, stapels goud, zilver en brons! Als ik hier trouwens geld pin ben ik wel miljonair. 2 miljoen dong is ongeveer 70 euro. Ik ben soms eerst de nullen aan het tellen die op het biljet staan voor ik het uit geef. De biljetten van 10.000 en 100.000 dong zijn allebei groen.!
Eten is hier belangrijk .Dat doen ze natuurlijk thuis maar ook op straat.Overal kleine karretjes met eterij of eettentjes. Ongelooflijk, zoveel.En natuurlijk met stokjes. Hier in het guesthouse eet ik ook zoveel mogelijk met stokjes , want we zijn inmiddels al op de lunch geweest bij een vietnamese familie en we zijn uitgenodigd door Viet om daar binnenkort te lunchen, en dan zal je wel moeten, want bestek is er echt niet. ook in de keuken hier in het guesthouse worden uitsluitend (grotere) eetstokjes gebruikt
Het eten is heerlijk.Speciaal voor jou, Titia: Bij alle maaltijden veel exotisch fruit: dragonfruit(knalroze schil , wit van binnen met zwarte pitjes), doerian (olijfgroene, stekelige vrucht), mangosteen (kastanje-achtige schil, heerlijk zoet van smaak), papaya,rambutan,mango.
Veel groenten: veel chinese koolsoorten, meerdere soorten paksoi, japanse komkommer,soort courgette, koolrabi, sla, okra, ui, pepertjes, spinaziesoorten, tomaat, mint, lemongrass, iets wat op chrysantenblaadjes lijkt,selderij, green delight enz . Alles gaat in de wok of kort in het hete water (hotpot).Er komen verschillende sausjes overheen die ik niet nader kan benoemen. Sommige komen uit een potje, andere kopen ze vers op de markt in een plastic zakje. Altijd met rijst, noedels of iets wat er op lijkt.Dikke, dunne sliertjes, plakken . Met stukjes vis, vlees, kip, tofu. Dat laatste eten we geregeld door de gerechten, samen met vlees of vis.
Afgelopen weekend zijn we in Da Nang gebleven. Zaterdag naar de "Marblemountains" geweest: bergen waar marmer uit gehaald wordt voor reusachtige beelden (veel boeddha,s en draken), bovendien tempel en grotten met vereringen.
Zondag was het mooi zonnig weer en zijn we naar het strand geweest. Aan het eind van de middag een restaurantje opgezocht. We zaten klaarblijkelijk niet op het toeristische gedeelte, want bij de ene begon de karaoke en bij de andere geen menukaart.Maar wat was de bedoeling: grote bakken met zuurstofrijk water stonden aan de zijkant. Je moest je vis(sen) hier uitzoeken die je wilde eten. Die kreeg je dan op een grote schaal aan tafel.Een grote spiritusbrander en een pan met water werd gebracht. Evenals een grote schaal met rauwe groenten en verse kruiden.
Degenen die mij een beetje kennen, snappen het al, ik keek vol belangstelling , maar op afstand,naar die levende vissen die in de pan moesten. En ja hoor, een levende gamba wilde de pan niet in en sprong op de grond. Een meisje dat rondliep moest om mijn kreet lachen, evenals mijn disgenoten! Slap van de lach waren ze. Ik ook, maar inmiddels stond mijn stoel een halve meter achteruit. Het meisje schoof nog een paar visjes de pan in, en ja hoor , eentje sprong tegen het deksel aan die omhoog vloog.
Een beetje Lauweroog, maar dan anders." Same, same, but different" zeggen ze hier.
Als het een beetje lukt willen we volgend weekend een korte kookcursus volgen in Hoi-An, een plaats 40 km verder op.
Afgelopen week zijn we 1 dag naar een weeshuis geweest met kinderen van 5-18 jaar om Engelse les te geven. Of ik daar nu zo nuttig werk doe, weet ik niet, maar het alfabet en diernamen moet lukken. Ben ook een avond naar "Englisch pub " geweest. Maar dat was wat mij betreft eenmalig. Studenten die Engelse conversatie moeten oefen. We kregen van de leerkracht om de beurt de opdracht om iets op zijn papier aan te wijzen, en dan moest je dat in het engels omschrijven. Daarna in kleine groepjes gesprekken voeren met elkaar. Dat was leuk. Het schoollokaal is kaal met groene muren en bruine bankjes . Dan zijn wij toch wel een beetje verwend.
Genoeg avonturen beleefd dus deze week.
Bedankt voor jullie reacties, vind het erg leuk om te horen hoe het met jullie gaat, tot de volgende keer.
-
18 Februari 2014 - 16:48
Hannah V.d. Roodhaar:
ha meid,
wat ben je toch gegroeid!
succes met frans mensen.
gr. Dhr R. Boschman -
18 Februari 2014 - 17:49
Corrie:
Hoi Avelien
Wat weer een mooi verslag! Prachtige foto's van de markt. Jullie komen met het eten niets te kort, begrijp ik wel. Ik kan je meteen vertellen dat Sven dus geen goud, maar zilver heeft gewonnen op de 10 km. Jorrit 2e en Bob 3e. Weer een oranje podium. Helaas moet je de beelden missen, begrijp ik? Of is er via internet nog wat mogelijk. Maar ik kan me voorstellen dat je dat wel best vindt. Hier is alles nog rustig. Ik hou je op de hoogte. Veel plezier verder. Groeten Corrie -
18 Februari 2014 - 19:46
Janny Baar:
Hoi Avelien,
Wat weer een prachtig verslag en wat een kleurrijke foto's. De markt (vooral de kleuren) doet me een klein beetje denken aan de overdekte markt in Barcelona. Het ziet er allemaal heerlijk uit. volgens mij eet je supergezond en blijf je natuurlijk keurig op gewicht. Ben wel heel benieuwd hoe het gaat om met stokjes te eten. Oefenen maar flink en stuur maar een foto als je het onder de knie hebt. Zoals je hebt gehoord is het Sven inderdaad niet gelukt om alsnog goud op de 10 km. te halen, maar Bergsma heeft geweldig gereden met een super tijd. De medailles vliegen ons om de oren. Morgen de 5 km. voor de vrouwen. Dat wordt waarschijnlijk geen 1 2 3, maar spannend wordt het zeker. We blijven genieten.
Het was vandaag lekker weer, met bijna het gevoel dat de lente in de lucht zit. Het eerste speenkruid en krokussen bloeien in de tuin. Laat het voorjaar maar komen!
Avelien, ik wens je nog een fijne tijd daar in het verre oosten. Geniet ervan en leuk dat je ons op de hoogte houdt van je gebeurtenissen.
Groet, ook van Jan
Janny -
18 Februari 2014 - 19:52
Nanda:
Lieve mams,
Wat een prachtig verslag! We hebben elkaar veel op de App, maar kijk elke keer weer uit naar je verhalen en je foto's. Wat fijn dat je je draai hebt gevonden, en wat fijn dat je echt iets voor de mensen kan betekenen. Wat een compleet andere wereld is het daar, behalve de foto's kunnen wij ons daar weinig bij voorstellen. Je straalt in elk geval, we zijn heel trots op wat je doet! Er wordt in onze omgeving veel naar je gevraagd: vrienden, werk, Jeroens ouders enz. Iedereen is erg belangstellend!
Hier in het Alkmaarse is alles als vanouds. Vandaag verrast door een blaasontsteking maar we zijn inmiddels weer aan de beterende hand. Gelukkig maar, de werkweek begint morgen weer. Tis erg druk op kantoor, er wordt volop geboekt. Volgende week ben ik van maandag tot en met woensdag met Wyne op cruise over de Middellandse zee, een korte studietrip.
Afgelopen weekend was ik met Jeroen een nachtje naar Amsterdam, gegeten, geborreld, naar de bios en een lekker luxe hotel. Even quality- time met z'n 2-en, Tijn vond het geweldig bij opa en oma. Voetballen met opa, pannenkoeken eten, badderen in het 'grote bad'... die kregen we met moeite weer mee terug naar huis.
De olympische spelen houden de gemoederen hier flink bezig. We hebben inmiddels veel eremetaal in de pocket en er volgt wellicht nog meer mer de ploegen-achtervolging (schaatsen), 5km voor vrouwen en shorttrack. We zitten de komende dagen dus nog flink aan de bus gekluisterd, zelfs ik, terwijl sport mij normaliter nooit zo bezig houdt. We houden je op de hoogte!
Veel plezier, ga lekker verder genieten, en hopelijk spreken we elkaar snel een x via FaceTime? XXX van ons en dikke knuffel van Tijn
-
18 Februari 2014 - 23:03
Heleen:
hoi avelien.
Het is zo herkenbaar wat je schrijft, ik kan me voorstellen hoe je verbazing over alles is .
Fijn om te horen dat het goed gaat.
Wij genieten van al het schaatsen op tv, ik vindt het prachtig.
Wij hebben de ski vakantie geboekt we gaan eind maart heb er wel zin in.
Verder beleven we niet zoveel de winter is al bijna voorbij en we gaan zo het voorjaar in.
geniet ervan veel gr heleen -
19 Februari 2014 - 10:02
Gre Van Deel:
Hallo Avelien,
Wat is het toch fijnom je zo te kunnen volgen.
Ook deze keer weer een prachtig verslag, het is elke keer weer genieten.Fijn dat alles zo goed gaat maar ook wel erg intensief als ik zo de foto's bekijk.
Ook van je vrije tijd geniet je enorm , leuk om dingen samen te ondernemen.
Hier gaat alles goed, ga zo meteen met Jacqelien naar Ulrum ook altijd gezellig.
Groetjes van de van Deeltjes en tot het volgende verslag. -
20 Februari 2014 - 10:38
Rommy Brantsma:
lieve Avelien,
Als ik zo jouw reisverslagen ben ik wel een beetje jaloers op je. Wat een ervaringen! Blij dat je het zo naar je zin hebt. Volgens mij is elke dag anders. Het moet een goed gevoel geven, dat je de mensen kan helpen (ook als is het in je eigen ogen te weinig en wil je veel meer voor je doen.)
Op de vele foto's straal je gewoon! Mooi om te zien dat je het zo naar je zien hebt! Hier is het "same old, same old, valt in het niet bij de ervaringen en indrukken van jou.
Ik wens je heel veel plezier, mooie indrukken en ervaringen. Tot het volgende reisverslag!
dikke kus, Rommy & Alfred -
20 Februari 2014 - 18:30
Jacqueline:
Ha Avelien.
Wat een indruk-wekkend verslag!
Ik vind het heel bijzonder wat jij daar onderneemt.
Mooi dat wij hier deelgenoot kunnen zijn van jouw ervaringen.
Hou je taai en blijf gezond.
Groeten en liefs, Jacqueline en Hugo.
-
21 Februari 2014 - 12:52
Tonny Mulder:
hoi tante,
jeetje wat een leuke verhalen en foto,s. Merk echt dat je geniet(ben jaloers).
Zie die garnaal al springen hihihihi. Hele mooie tijd geniet van je avontuur.Geniet van je verhalen en foto,s. liefs tonny en brutus de luie hond xxxxxxxxxxxx
-
22 Februari 2014 - 13:23
Beitske:
Hallo Avelien!
Ik lees met veel plezier je reisverslagen!
Het is geweldig,dat je de mensen zo kunt helpen!
Er blijft gelukkig ook tijd over om zelf van de omgeving te genieten!
Groetjes uit een zonnig Zoutkamp! Beitske -
23 Februari 2014 - 14:22
Harm Jackje:
fijn om te lezen meis,goede maaltyden zo gezond vooral de vliegende vissen of zoiets.
leuke vriendelijke mensen en dat jij het naar je zin hebt.
geniet van de leuke dingen en vooral het helpen wat je doet voor de zieke mensen.
blijven je volgen en succes met je kooklessen als je weer thuis bent mag je voor ons koken hi hi.
gr veel liefs xxx
harm jackje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
